ਜਿਵੇਂ ਪੱਤਝੜ ਦਾ ਰੁੱਖ

ਮਨ ਪੰਛੀ
ਲੱਭਦਾ ਰਿਹਾ
ਇਕ ਠਿਕਾਣਾ।

ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ

ਇਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਆਲਣਾ

ਤੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ। 

ਭਟਕਦਾ ਰਿਹਾ 

ਇੱਧਰ -ਉੱਧਰ 

ਤਰਸਦਾ ਰਿਹਾ 

ਤੇਰੀ ਇਕ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ। 

ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ 

ਤੇਰੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਬਾਹਾਂ ਦਾ 

ਸਦਾ ,

ਤੇਰੇ ਮਨ ਚ ਰਹਿਣ ਦਾ 

ਇਸਰਾਰ।

ਪਰ ਤੂੰ ਤਾਂ
ਖੜਾ ਹੀ ਰਿਹਾ
ਉਦਾਸ ਜਿਹਾ,
ਜਿਵੇਂ ਪੱਤਝੜ ਦਾ
ਰੁੱਖ ਹੋਵੇਂ ।

और तुम मुस्कुरा देना

आऊं नज़र तुम्हें 

कभी , तो

नजरें न चुरा लेना...

देख लेना

बस नज़र भर के

और

मुस्कुरा देना...

सोचो तो जरा

कोहरा छा जाने से,

कम तो नहीं हो जाता

सूरज का वजूद ...

दूर हो जाने से

दूर चले जाने से 

कम तो नहीं हो जाता

तुम्हारे होने का अहसास...

बस यही सोच कर

मुझे याद कर के

मुस्कुरा देना....